आधा आधी जिन्दगीको

आधा आधी सकियो जिन्दगी, आजबाट ३१ लागेपछीको महसुस हो यो, ६० पछी जिन्दगी त रहला तर जिउन चाही गार्हो हुने अनुमान लगाउन समाजमा चलेका चलन ले उदाहरण प्रस्टै प्रसस्तै छन । चलेको जिवनशैली भन्दा भिन्न हुन सकियो भने अर्कै कुरो।

२० देखी ३० को दशक सबैभन्दा महत्वपुर्ण हुदो रहेछ, जिवनको खास मतलव पत्ता लाग्ने समय, धेरै थोरै मैले पनि बुझे।

संसार परिबर्तन गर्ने, पुर्ण देशभक्ति निभाउने सामर्थ्य त भएन मेरो, तर आफैलाई तोडमोड गरि सहि बाटोमा ल्याउने प्रयास भने गरे ।

यहि बीचमा ईमान्दारीता को पाठ सिकाउने बाउ-आमा, आत्मसम्मान कायम राख्न पुर्ण साथ दिने अन्तर्मनको सहयात्री बिनु जी, अभिभावकत्व को जिम्मेवारी सिकाउने मानुषी, भातृत्वभाव जगाउने दिदी-भाईहरु, सुखमा होस् या दुखमा जिन्दगी जसरी पनि चल्नु पर्छ भनेर प्रेरणा दिने, चलाउन हरदम साथ दिने साथीहरु, अनि संधै भरी म प्रति शुभेक्षा राख्ने इष्टमित्र र आफन्तजन। सबै प्रति कृतज्ञ छु यो खुशी को माहौंलका लागी...